Το γάλα που είχε για εκείνον το πρόσφερε στη μνήμη του σε αλλά πρόωρα μωρά.

Η Sierra Strangfeld είναι μία μαμά, άξια θαυμασμού. Η 5η Σεπτεμβρίου ήταν η μέρα που έφερε στον κόσμο το δεύτερο παιδί της, τον μικρό Samuel. Ήταν μόλις 30 εβδομάδων έγκυος. Ο Samuel γεννήθηκε πρόωρα και οι γονείς του ήταν σύμφωνοι με αυτό.

Στον 7ο μήνα, η Sierra και ο Lee έμαθαν ότι το μωρό τους δεν θα τα κατάφερνε, λόγω του Συνδρόμου Edwards (τρισωμία 18). Αυτό το σύνδρομο σχετίζεται με υψηλά ποσοστά αποβολής και τα μωρά που γεννιούνται με αυτό έχουν χαμηλό προσδόκιμο ζωής. Η έκτρωση που πρότειναν οι γιατροί, ωστόσο, δεν πέρασε καν από το μυαλό της Sierra και του Lee.

Έτσι, ο Samuel ήρθε στη ζωή τελικά, γνώρισε τη μαμά του και τον μπαμπά του και εκείνοι κράτησαν για λίγο το μωρό στην αγκαλιά τους. Ζύγιζε λιγότερο από ένα κιλό, δεν μπορούσε να αναπνεύσει καλά, αλλά κρατούσε το χέρι της μαμάς του. «Ο Samuel άφησε τα χέρια μου μόνο μία φορά, όταν του έβαλαν το σωληνάκι για το οξυγόνο, και πέρασε εκείνες τις τρεις ώρες μαζί μας. Ήταν σαν να ήξερε ότι είμαι η μαμά του» είπε η Sierra στο today.com.

63 μέρες, 15 λίτρα μητρικού γάλακτος

«Δεν μπορούσα να ελέγξω τη ζωή ή τον θάνατό του, αλλά μπορούσα να ελέγξω τι θα κάνω μετά», δήλωσε η Sierra και αυτό που ήθελε είναι να τιμήσει την μνήμη του γιου της. Το έκανε, κρατώντας το μητρικό γάλα της για 63 μέρες. Κατάφερε να συγκεντρώσει περίπου 15 λίτρα μητρικού γάλακτος μέχρι τις 13 Νοεμβρίου, την πιθανή ημερομηνία τοκετού του Samuel, τα οποία δόθηκαν στην Mother’s Milk Bank of the Western Great Lakes για να βοηθηθούν άλλα πρόωρα μωρά.

«Δεν μπορούσα να ελέγξω τη ζωή ή τον θάνατό του, αλλά μπορούσα να ελέγξω τι θα κάνω μετά»

«Αισθανόμουν καλά, ξέροντας ότι πρόκειται να βοηθήσω κάποιον άλλον που έχει ανάγκη, αλλά ταυτόχρονα ήταν πολύ συναισθηματικό. Μπορούσα να ταΐσω πλήρως το μωρό ενός ξένου, αλλά ποτέ δεν τάισα το δικό μου» ανέφερε για την εμπειρία της αυτή.

Μετά από τη δημοσίευση της κίνησης αυτής, η οικογένεια της Sierra και του Lee αποφάσισε να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο, να ενημερώσει για το Σύνδρομο Edwards, ελπίζοντας να καταφέρει να φτιάξει ένα ίδρυμα.

Σίγουρα, καμία επόμενη μέρα δεν είναι δεδομένη. Η Sierra το ξέρει καλά αυτό πια. Για καιρό μεγάλωνε ένα μωρό μέσα της, με την αγωνία κάθε μέλλουσας μανούλας πολλαπλασιασμένη. Κάθε εβδομάδα κύησης ήταν κι ένας μικρός άθλος για την ίδια και τον μικρό Samuel. Μαζί με τον σύζυγό της όμως κατάφεραν να σταθούν όρθιοι. Επέλεξαν να πιαστούν από τα ψήγματα της θετικής πλευράς της ιστορίας τους. Βρήκαν το θάρρος να φωνάξουν γι’ αυτό που τους συνέβη.

Όσο υπάρχουν αληθινές μητέρες η θλίψη γίνεται δύναμη για ζωή και προσφορά.