Μετά τη μικρή μας απόδραση (πρώτη φορά με δύο παιδιά), στο νησί των Φαιάκων και συγκεκριμένα στην παλιά πόλη της μαγευτικής Κέρκυρας, μπήκα να διαβάσω περισσότερα για τη Βυζαντινή και Ενετική της ιστορία και όχι μόνο! Πίστευα πως θα δυσκολευτώ λόγω ζέστης και παιδιών αλλά κάθε άλλο. Η Αθηνά κοιτούσε μαγεμένη τα μαγαζάκια ενώ η Αμαρυλλίς θήλασε στο καράβι και μετά κοιμήθηκε στο καρότσι της. Το κλειδί της επιτυχίας, της αποδράσεώς μας ήταν ότι κουβαλήσαμε μαζί μόνο τα απαραίτητα. Λίγα και καλά!
Η Κέρκυρα είναι ένα από τα βορειότερα και δυτικότερα νησιά της Ελλάδας και του Ιονίου Πελάγους. Βρίσκεται στην είσοδο της Αδριατικής Θάλασσας. Αν θέλεις να την επισκεφτείς τώρα που και οι μάσκες «έπεσαν» και είναι καιρός για ταξίδια και νέες περιπέτειες σου συνιστώ να επισκεφτείς αυτήν την ιστοσελίδα https://www.sindetiras.gr
Ο sindetiras.gr είναι ένα portal της Κέρκυρας που δημιουργήθηκε από μία δυναμική ομάδα νέων ανθρώπων, με σκοπό να μας συνδέσει με κάθε Κερκυραίο και να βρει για μας ότι ψάχνουμε. Επίσης εάν είσαι επαγγελματίας μπορείς να προβάλλεις την επιχείρησή σου, με δωρεάν καταχώρηση.
Εγώ μέσω του υπέροχου πτυσσόμενου μενού τους, ανακάλυψα το «Vintage Corfu«, και διάβασα εκπληκτικά ιστορικά αλλά και φανταστικά άρθρα, που ξέρετε οτι έχω αδυναμία. Όπως σας υποσχέθηκα σε σχετικό ποστ στο IG , θα μεταφέρω ατόφιο το άρθρο που ξεχώρισα με παραμύθια και μύθους του νησιού. Τα διάβασα μαζί με την Αθηνούλα, η όποια ζητάει να ακούσει κάποια πριν τον ύπνο. Καθίστε κάπου αναπαυτικά και απολαύστε τις φανταστικές ιστορίες που μας παρουσιάζει μοναδικά η Ελεάννα Βασιλάκη.
Μια φορά και έναν καιρό υπήρχε ένα μαγικό νησί που λεγόταν Κορυφώ. Ένα ειδυλλιακό νησί μέσα στο πράσινο, τα λουλούδια και την ευωδία, όπου δέσποζαν πανύψηλα κάστρα, βασιλοπούλες λούζονταν σε καταρράκτες, ενώ μυθικά πλάσματα όπως νεράιδες και νύμφες μάγευαν τους περαστικούς με το τραγούδι και την ομορφιά τους. Στη νησί όμως κατοικούσε και ένας δράκος που ξερνούσε φωτιά, ενώ μετά τα μεσάνυχτα κακά πνεύματα εμφανίζονταν μέσα στο σκοτεινό δάσος…
Καθίστε αναπαυτικά στον καναπέ σας ή δίπλα στη φωτιά γιατί θα σας διηγηθούμε ιστορίες και παραμύθια που είναι εμπνευσμένα από πραγματικά μέρη της Κέρκυρας…
Ποιος ξέρει; είναι πιθανόν να ζωντανέψουν μπροστά στα μάτια σας…
Το πάθημα της βασίλισσας Παμφλαγώνας
Κάποτε, στο σημερινό χωριό του Αφιώνα, υπήρχε χτισμένη μέσα στην αγκαλιά ενός ψηλού βουνού, σε ένα πολύχρωμο μεταξένιο δάσος, μια μυθική πολιτεία που ονομαζόταν Παμφλαγωνία. Εκεί βασίλευε και η συνονόματη της πόλης της, βασίλισσα Παμφλαγώνα. Ξαφνικά ο βασιλιάς αποφασίζει πως πρέπει να εγκαταλείψει την σύζυγό του για να πολεμήσει ενάντια σε έναν ξένο εχθρό. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, ο βασιλιάς ερωτεύεται την βασίλισσα των εχθρών και κλέφτηκε μαζί της.
Η Παμφλαγώνα, ενώ περίμενε με ανυπομονησία τον σύζυγό της να επιστρέψει, πληροφορείται από τους αυλικούς της για τα δυσάρεστα νέα και αποφασίζει να τον εκδικηθεί. Λέγεται λοιπόν πως ζήτησε από τον Άγιο Νικόλα να πετρώσει το καράβι του βασιλιά καθώς επέστρεφε στην Κέρκυρα. Έτσι και έγινε…
Η Παμφλαγώνα έζησε μέχρι το τέλος της ζωής της στο επιβλητικό παλάτι της, απολαμβάνοντας μόνη το μαγευτικό ηλιοβασίλεμα… Λέγεται πως ο βράχος που βρίσκεται απέναντι από το χωριό του Αφιώνα μέσα στη θάλασσα ήταν εκείνο το πετρωμένο καράβι του άπιστου βασιλιά…
Το κάστρο και ο δράκος
Μια φορά και έναν καιρό, στο βόρειο μέρος της Κέρκυρας, σε ένα πανέμορφο τοπίο ανάμεσα από το γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας, δέσποζε ένα μεγαλοπρεπές κάστρο. Το παραδοσιακό ψαροχώρι της Κασσιόπης που το περιέβαλε έσφυζε κάποτε από ζωή και οι κάτοικοι ζούσαν ειρηνικά. Ξαφνικά όμως ένας δράκος εμφανίστηκε από το πουθενά ξεκινώντας να ξεφυσά φωτιά, πράγμα που κατέστρεψε το όμορφο κάστρο και έδιωξε τους περισσότερους κατοίκους του νησιού…
Σύμφωνα με την παράδοση ο μύθος του δράκου αποτελεί μια μεταφορά των κανονιών που πυρπόλησαν το σημερινό εγκαταλελειμμένο φρούριο της Κασσιόπης κατά την πολιορκία του 1716.
Οι καταραμένοι άρχοντες
Μια φορά και έναν καιρό, σε ένα χωριό που λεγόταν Κομπίτσι, μέσα σε ένα παλιό σπίτι σαν ξεχασμένο από το χρόνο, ζούσε ένας χωρικός. Η οικογένεια του ήταν άπορη και δεν είχαν σοδιά τη χρονιά εκείνη πράγμα που είχε ως αποτέλεσμα να μην έχουν τρόφιμα για τον κρύο χειμώνα. Έτσι ο χωρικός για να μπορέσει να επιβιώσει, αποφασίζει να δανειστεί χρήματα από έναν τσιγκούνη και αιμοσταγή γαιοκτήμονα που εκμεταλλευόταν τους φτωχούς. Αφού κατάφερε με τα χίλια ζόρια να ξεχρεώσει τον κακό άρχοντα του ζήτησε το χαρτί της συμφωνίας. Εκείνος ισχυρίστηκε πως δεν το είχε μαζί του και του ζήτησε να περάσει μιαν άλλη μέρα για να το παραλάβει.
Όμως ο πλούσιος άρχοντας την επόμενη ημέρα πέθανε και οι κληρονόμοι του βρήκαν το χαρτί της συμφωνίας. Απείλησαν λοιπόν τον χωρικό να τους το πληρώσει παρόλο που ορκίστηκε πως το χρέος είχε ήδη αποπληρωθεί. Ο χωρικός φοβήθηκε για τη ζωή του και έτρεξε μέσα στο δάσος να κρυφτεί. Μια βροχερή νύχτα βλέπει μέσα στο σκοτεινό δάσος μια ορδή μαυροφορεμένων αρχόντων να προχωρούν με δυνατό και γοργό βηματισμό προς το μέρος του… και τι να δει; Πίσω στη σειρά βρισκόταν ο κακός γαιοκτήμονας.
-Τι κακό μου έκανες; του είπε ο συντετριμμένος χωρικός.. Ο άρχοντας του υποσχέθηκε πως θα τον απαλλάξει από το κακό που τον βρήκε εάν δούλευε γι’ αυτόν. Έτσι και έγινε.
Μέχρι να λαλήσει ο πετεινός ο χωρικός συνέλεγε πέτρες, ώσπου να γεμίσει ένα βαθύ πηγάδι που του ανέθεσε ο γαιοκτήμονας. Επί 40 μερόνυχτα προσπαθούσε μάταια να το γεμίσει, αφού το πηγάδι ήταν άπατο. Ξαφνικά, βλέπει έναν γέρικο γάιδαρο να πλησιάσει προς το μέρος του. Το ζωντανό τον πλησίασε λέγοντας του πως ο άρχοντας του ανέθεσε να εργαστεί για να μην του αποκαλύψει πως τον είχε παγιδεύσει. Μόνο εάν οι απόγονοι του άρχοντα έκαναν ευχέλαιο στον τάφο του πατέρα τους θα μπορούσε να λυθεί η κατάρα. Ο χωρικός δεν είχε άλλη λύση και θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή του αποφάσισε να απευθυνθεί στους γιους του οι οποίοι για καλή του τύχη τον πίστεψαν..
Λέγεται, πως εάν περπατήσει κανείς στο δάσος του Κομπιτσίου τη νύχτα είναι πιθανόν να ακούσει τις κραυγές και τα βήματα των καταραμένων αρχόντων…
Ο θρύλος της Αργυρώς
Κάποτε, μέσα σε ένα ομιχλώδες τοπίο της βόρειας Κέρκυρας ηγεμόνευε μαζί με τις κόρες του ένας πλούσιος γαιοκτήμονας. Ο ευκατάστατος άρχοντας είχε χτίσει έναν θεόρατο πύργο στο Παλαιόκαστρο για να επιβλέπει από ψηλά την περιοχή σε περίπτωση επιδρομών των πειρατών. Η αγαπημένη του κόρη ήταν η αρχοντοπούλα Αργυρώ. Η μικρή αρχόντισσα λάτρευε τις αμέριμνες, ηλιόλουστες βόλτες μέσα στο πράσινο και το κολύμπι μέσα στα κρυστάλλινα νερά του ποταμού, στο διπλανό χωριό του Βαλανειού.
Ένα ζεστό απόγευμα και καθώς η μικρή αρχόντισσα επέστρεφε από τον περίπατό της, αντίκρισε γκρίζο καπνό να ξεπροβάλλει από τον πύργο της οικογενείας της. Αμέσως αντιλήφθηκε πως όλα είχαν χαθεί. Μέσα στη στιγμή απελπισίας της καβάλησε ένα μουλάρι, έδεσε τα δικά της μάτια καθώς και του ζωντανού με το μακρύ της φουλάρι οδεύοντάς τους προς τον απότομο γκρεμό.
Κάποιοι ντόπιοι υποστηρίζουν πως ακόμα ακούγονται οι κραυγές της και το κάλπασμα του μουλαριού.. Εξ’ ου και η σημερινή έκφραση «της μούλας το πήδημα».
Το Νεραϊδοχώρι
Μέσα σε ένα μαγικό δάσος, κρυμμένο μέσα σε ένα ξέφωτο, κεκαλυμμένο από τα θεόρατα πλατάνια, τα κυπαρίσσια και τις λεύκες ζούσαν κάποτε μυθικά, πανέμορφα πλάσματα που ονομάζονταν νύμφες. Οι νεράιδες αυτές μάγευαν τους περαστικούς με το χορό και το τραγούδι τους, προσελκύοντας τους κοντά τους, ώστε να τις ερωτευτούν.
Οι νύμφες των δασών, οι πεντάμορφες θεότητες, γλύκαιναν ακόμα περισσότερο το απαράμιλλης ομορφιάς τοπίο, αφού άλλες έπαιζαν τη λύρα τους, άλλες έψαλλαν τραγούδια και οι υπόλοιπες έπαιζαν χαριτωμένα πλάι στους καταρράκτες. Λέγεται, πως πολύ ήταν εκείνοι οι ταξιδιώτες που δεν έφτασαν ποτέ στον τελικό προορισμό τους.
Σήμερα το Νεράιδοχώρι των Νυμφών πρόκειται για ένα απίστευτης ομορφιάς τοπίο της βόρειας Κέρκυρας που μπορείτε να επισκεφτείτε και απλά να μαγευτείτε….
Ελπίζουμε να περάσατε καλά και απολαύσατε τα παραμύθια της Κέρκυρας.
Και μην ξεχνάτε! Η μαγεία κρύβεται σε απλά καθημερινά πράγματα αλλά παράλληλα βρίσκεται μέσα μας…
Πηγές : el.wikipedia.org , sindetiras.gr
The Fairy Blog 